ผมไม่กลัวว่าจะทำงานมากกว่าคนอื่น
ไม่กลัวว่าจะทำงานเกินหน้าที่ เกินเวลา ไม่อาย ไม่ท้อ
ถ้าใครจะว่าทำงานแบบนี้ไม่มีวันก้าวหน้า ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น
ตรงเกินไป ซื่อเกินเหตุ ฯลฯ เพราะผมถือว่าผมเป็นข้าของพระเจ้าแผ่นดิน
เป็นข้าราชการ แต่ไม่ได้เป็นข้าของคนอื่น และผมรักงานที่ผมทำ
คนที่ทำงานไม่เต็มที่ ไม่เต็มเวลา คนทำงานเอาหน้า ไม่คุ้มค่าเงินเดือนต่างหากที่ควรละอาย
แต่.... ถ้ามีใครพูด จากความจริงว่า
เป็นครูได้ยังไงสอนเด็กไม่รู้เรื่อง สอนไม่เป็น
นักเรียนที่สอนมาไม่มีคุณภาพ บริหารงานโรงเรียนมาหลายปีไม่มีอะไรดีขึ้น
... อย่างนี้ผมอายครับ
*************************************************************************
นักเรียนที่ใครๆว่าโง่ เซ่อ ทั้งหลายนั้นแหละที่ทำให้ครูมีคุณค่า ควรแก่การยกย่องและกราบไหว้
เด็กๆเหล่านี้แหละที่ต่อไปจะเป็นตำรวจ เป็นทหาร เป็นหมอ
เป็นนักร้อง เป็นนักกีฬา เป็นสารพัดอาชีพ รวมทั้งอาจได้เป็นหัวหน้า
เป็นผู้นำ คนปกครองบ้านเมือง ดังนี้แล้ว ครูควรตระหนักถึงความสำคัญของตนเอง
ครูควรสร้างให้เขาเป็นคนดี ควรให้เขาได้เรียนรู้อย่างหลากหลาย
ครบถ้วนทุกด้าน เพราะเราก็ไม่รู้ได้ว่าอนาคตเขาจะเป็นอะไร
เขาจึงควรได้รับพื้นฐานที่ดีงามไปกับตัว เพื่อให้เจริญงอกงามต่อไปในอนาคต
*************************************************************************
ยิ่งกองทัพเรามีกำลังพลน้อยเพียงไร ชัยชนะที่ได้มาก็จะยิ่งใหญ่เพียงนั้น (ภ. ก้านกล้วย)
สิ่งที่ยิ่งใหญ่ ล้วนมาจากสิ่งที่เล็กๆ ทั้งนั้น (Baby songs)
ในฐานะนักรบ
ไม่สำคัญหรอกว่าเราจะมีชีวิตอยู่ได้นานเพียงใด
สิ่งสำคัญก็คือความตายของเราได้สร้างอะไรไว้ให้เป็นประโยชน์แก่คนรุ่นหลัง
บ้าง (ภ. ก้านกล้วย)
************************************************************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น